Przewodnik dla opiekunów po specjalnych potrzebach ras małych i miniaturowych

Zobacz świat ich oczami

Ze zrozumiałych względów małe rasy psów są popularne, gdyż dopasowują się do naszego życia i domu i nie zajmują zbyt wiele cennego miejsca, ale powinniśmy zastanowić się, jak wygląda świat z punktu widzenia. Spróbuj zejść na poziom swojego psa – dosłownie – i dobrze się rozejrzyj. Czy kanapa wisi wysoko nad głową? Czy śliska podłoga kuchenna wydaje się nie mieć końca? Czy nawet dzieci wyglądają dla Twojego małego psa jak przerażające olbrzymy? To jest otoczenie Twojego psa, dlatego ważne jest, by zobaczyć, jak ono wygląda z jego perspektywy. Zadaj sobie kilka podstawowych pytań:

Czy wszystko wydaje się straszniejsze z dołu? Kiedy ludzie i przedmioty użytku domowego znajdują się wysoko nad głową, może to być nieco onieśmielające; aby wyobrazić sobie, jak może czuć się Twój pies, pomyśl o odkurzaczu większym od siebie.

Jak daleko od głównych miejsc odpoczynku lub zabawy znajdują się niezbędne rzeczy, takie jak miska z wodą? Wystarczy krótka przebieżka czy to maratonowy dystans?

Jeśli pies może wchodzić na meble, jak wysoko musi skoczyć? Czy Twojemu psu przydałby się stopień ułatwiający wejście na meble?

Psy wszystkich kształtów i rozmiarów

Rasy małe i miniaturowe odzwierciedlają ogromną różnorodność form psów o niewielkich rozmiarach. Niektóre z nich są kompaktowe i krzepkie, jak Jack Russell terier czy West Highland White terier. Inne, takie jak charty włoskie, ratlerki praskie i chihuahua, mogą być dość wrażliwe i delikatne, więc naturalnie wymagają łagodnego traktowania i ostrożności.

Istnieje kilka ras, które mają bardzo wyraźne cechy, takie jak kultowy jamnik o długim grzbiecie, chin japoński z okrągłą głową czy bezwłosy grzywacz chiński. Uważaj na rasy tego typu. Ich cechy charakterystyczne są często wyolbrzymione w porównaniu z „normalnymi” psami i mają one negatywny wpływ na zdrowie i dobrostan psów. Możesz oczywiście wybrać małą rasę, ale nie malusieńką wersję mieszczącą się w filiżance herbaty - wybieraj rasy mające normalne proporcje oraz sierść.

Niezależnie od rozmiaru i kształtu psa, należy wziąć pod uwagę jego potrzeby w kwestii rozmiaru i kształtu legowiska, misek na jedzenie i wodę, rodzaju smyczy, obroży lub szelek, a także wymagania dotyczące temperatury i nie tylko.

Syndrom małego psa

Bycie małym psem w wielkim świecie to może być nie lada wyzwanie. Jednak bardzo często małym psom uchodzą na sucho niebezpieczne zachowania i nieposłuszeństwo, które nie byłyby tolerowane w przypadku psów większych ras. Małe Napoleony często najpierw wykorzystują te zachowania jako rodzaj mechanizmu obronnego, ale jeśli nie zostaną one wcześnie skorygowane, mogą przerodzić się w nawyk. Opiekunowie powinni pamiętać, że ciągnięcie na smyczy, uciekanie w odpowiedzi na przywołanie, warczenie czy gryzienie to złe zachowania, niezależnie od tego, czy występują u 2-kilogramowego chihuahua czy u 50-kilogramowego rottweilera. W obu przypadkach właściwa socjalizacja i szkolenie mogą zdziałać cuda.

Nauka i ćwiczenie odpowiednich zachowań w różnych sytuacjach od najmłodszych lat pomaga psom czuć się pewnie i być zrelaksowanymi niezależnie od wielkości, co pomoże zapobiec niepożądanym lub wręcz niebezpiecznym zachowaniom. Poszukaj pomocy u uznanego trenera, proponującego szkolenia oparte na nagrodach, który dobrze zna rasę Twojego psa lub znajdź zajęcia z posłuszeństwa w swojej okolicy.

Mniej znaczy więcej

Małe rasy mają inne zapotrzebowanie na kalorie niż duże psy. Jako że mają większą powierzchnię ciała w przeliczeniu na kilogram niż duże psy, zwykle szybciej zużywają one energię na normalne funkcje organizmu, takie jak utrzymanie ciepła. Zużywają też więcej energii na samo przemieszczanie się. Labrador Twojego sąsiada może wykonać 100 kroków, aby przejść wzdłuż bloku, podczas gdy Twój Lhasa Apso może musieć wykonać aż 400 kroków, by pokonać ten sam dystans.

Małe psy mogą potrzebować większej dziennej dawki kalorii na kilogram masy ciała niż duże psy, ale nadal należy je chronić przed nadmiernym przybieraniem na wadze. Otyłość jest tak samo niebezpieczna dla małych psów, jak i dla dużych.

Kieszonkowe szczenięta

Te maluchy potrzebują większej ilości kalorii na gram masy ciała i nie mogą gromadzić zapasów energii w taki sposób, w jaki robią to szczenięta większych ras, więc potrzebują częstszych posiłków o dużej zawartości kalorii.

Szczenięta ras małych i miniaturowych powinny w ciągu dnia spożywać pokarm często i w małych ilościach, aby zrekompensować małą pojemność ich żołądka i zaspokoić ich duże zapotrzebowanie energetyczne. Czytaj etykiety karm, by dowiedzieć się, jaka jest optymalna ilość karmy i poproś lekarza weterynarii o poradę dotyczącą indywidualnych potrzeb Twojego szczenięcia.

Tak jak w przypadku każdej rasy, małe szczenięta powinny być chronione, ale nie rozpieszczane. Mimo że spojrzenie puszystemu Cavalier King Charles spanielowi w wielkie brązowe oczy i powiedzenie „nie” może wymagać twardego serca, to czasem trzeba to zrobić. Wczesne szkolenie psów małych ras sprawia, że są one później bardziej zrelaksowane, można na nich polegać i lepiej się zachowują.

Długie, zdrowe życie

Małe psy często żyją znacznie dłużej niż psy ras dużych i olbrzymich. Maltańczyki, chihuahua, yorkshire teriery i miniaturowe jamniki żyją powyżej 12 lat. Średnia długość życia pudli miniaturowych i border terierów wynosi prawie 14 lat, a maksymalna odnotowana długość życia wynosi prawie 20 lat.

Ta długa żywotność często łączy się z mieszkaniem w mieście, gdzie małe psy potrzebują dodatkowej opieki, aby w pełni zdrowia dożyć swoich złotych lat. Pomiędzy regularnymi wizytami u lekarza weterynarii, małe psy mogą naprawdę wyciągnąć wiele korzyści z dodatkowych przeciwutleniaczy, aby pomóc ich organizmom w walce ze skutkami starzenia się i miejskiego życia.

Podawanie odpowiedniej karmy

Zawsze podawaj psu kompletną, zbilansowaną karmę dobrej jakości, dopasowaną do potrzeb Twojego małego lub miniaturowego psa. Wybór może być nieco przytłaczający, dlatego poproś lekarza weterynarii o polecenie karmy i zapytaj go, jak ją dozować, aby Twój mały przyjaciel utrzymał doskonałą kondycję.

Recenzji dokonała dr Emma Milne BVSc FRCVS