Kocie kule włosowe: Przyczyny i leczenie

Czym dokładnie są kule włosowe?

Koty to bardzo czyste stworzenia. W rzeczywistości Twój kot lub kociak spędza nawet połowę dnia na pielęgnacji, co jest dużym poświęceniem czasu! W ten sposób będą zbierać wszelkie luźne włosy z sierści. Trudno je wypluć, zwłaszcza że koty mają szorstki język, więc prawdopodobnie połkną te włoski. W większości przypadków nie spowoduje to żadnych problemów, a włosy po prostu przejdą przez przewód pokarmowy. Czasami jednak włosy mogą pozostać w żołądku i utworzyć kulę włosową lub pilobezoar, jak niektórzy je nazywają.

W jaki sposób kula włosowa wydostaje się na zewnątrz?

Zwykle, gdy kula włosowa osiągnie określony rozmiar, kot ją wymiotuje (zwróć uwagę na kule przypominające kiełbasę), chociaż niektóre koty wydalają włosy w kale. Tak czy inaczej, rzadko wiąże się to z cierpieniem. Od czasu do czasu kot może mieć trudności z pozbyciem się kuli włosowej, a dotknięty nią kot może mieć powtarzające się napady „krztuszenia się” lub wymiotów. Jeśli masz jakiekolwiek obawy, nie wahaj się skontaktować się z weterynarzem.

W niektórych bardzo rzadkich przypadkach kot może nie być w stanie wydalić kuli włosowej w sposób naturalny i może być konieczna operacja. Na szczęście jest to bardzo rzadkie.

Przyczyny powstawania kul włosowych

Jeśli kule włosowe nie są zwykle problemem dla Twojego kota, ale nagle zaczynasz je zauważać, może to oznaczać, że dzieje się coś innego. Pasożyty i choroby skóry mogą objawiać się za pomocą swędzenia i przesadnej pielęgnacji, a także bólu brzucha i stresu.

Koty są bardzo wrażliwymi stworzeniami i łatwo się zestresują. Zwykle jest to spowodowane konfliktem z innymi kotami w domu lub w sąsiedztwie. Przewlekły stres u kotów może powodować problemy z pęcherzem moczowym zwane idiopatycznym zapaleniem pęcherza moczowego kotów (FIC). Jest to bolesny stan i może być bardzo poważny, jeśli pęcherz zostanie zablokowany. Jedna z najwcześniejszych oznak tego bólu i stresu może przejawiać się za pomocą nadmiernej pielęgnacji, którą można zauważyć szczególnie w okolicy brzucha.

Jak więc widzisz, wypadanie sierści i kule włosowe mogą czasami być pierwszymi oznakami innego problemu. Jeśli obawiasz się, że coś się zmieniło, zasięgnij porady lekarza weterynarii.

Jak możesz zapobiec powstawaniu kul włosowych?

Jednym z najlepszych sposobów zapobiegania powstawaniu kul włosowych jest regularna pielęgnacja kota. Wyrób w nich nawyk delikatnego wykonywania tych czynności, gdy są bardzo małe, aby mogły się do tego przyzwyczaić.

Zapobieganie gorszemu dniu włosów

Ważny może być rodzaj używanej szczotki do pielęgnacji; lekarz weterynarii może doradzić, która z nich będzie najlepsza dla Twojego kota. Wiele osób posiadających koty krótkowłose preferuje gumową szczotkę lub rękawicę pielęgnacyjną. Są wystarczająco miękkie, aby nie powodować dyskomfortu, ale świetnie usuwają pojedyncze włosy.

Jeśli masz kota długowłosego, wymaga on jeszcze bardziej sumiennej pielęgnacji. Niektóre rasy długowłose, takie jak persy, mają tak długą sierść, że kotom może być trudno samodzielnie ją pielęgnować. Upewnij się, że będziesz w stanie zaangażować się w pielęgnację tego rodzaju sierści, zanim przygarniesz takiego kota. Krótka sierść jest bardziej naturalna dla kota i łatwiejsza w utrzymaniu.

Należy zwiększyć regularność szczotkowania w okresie wiosennym i letnim, kiedy kot będzie intensywniej linieć. Nie musi to być jednak uciążliwe. Może to być dobry sposób na nawiązanie więzi między Tobą a kotem. Przytulanie lub zabawa to miły sposób na zakończenie sesji szczotkowania.

Czy dieta może odgrywać rolę w zapobieganiu kulom włosowym?

Istnieją dowody na to, że sucha karma o wysokiej zawartości błonnika może pomóc ograniczyć tworzenie się kul włosowych w jelitach. Włókno pomaga zatrzymać włosy i utrzymać je w ruchu w jelitach bez zlepiania się w żołądku. Poproś lekarza weterynarii o poradę.

Pamiętaj – kule włosowe mogą nie być przyjemne, ale rzadko stają się powodem do zmartwień.

Widok Twojego kota zmagającego się z kulą włosową może być denerwujący, ale należy pamiętać, że od czasu do czasu większość kotów ma z tym problemy i prawie nigdy nie ma powodu do prawdziwego niepokoju.

Recenzji dokonali dr Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA i dr Emma Milne BVSc FRCVS.