Demencja u psów: Oznaki, objawy i leczenie zaburzeń poznawczych

W miarę starzenia się psów, można spodziewać się spadku energii i zdolności do biegania i skakania. Jednak odkrycie, że psy mogą również mieć psychiczne „starcze zachowania”, jest zaskoczeniem dla wielu rodziców zwierząt. Demencja psów, znana również jako zespół dysfunkcji poznawczych (CDS), staje się coraz bardziej powszechnym problemem, ponieważ postępy w opiece zdrowotnej nad zwierzętami domowymi doprowadziły do wydłużenia ich życia.

Starzejący się mózg psa

Demencja psów (CDS) może wykazywać podobne zmiany w mózgu, jak te obserwowane w przypadku demencji u ludzi. Demencja u ludzi to ogólny termin określający wszystkie zaburzenia poznawcze, z których najbardziej znanym jest choroba Alzheimera. Chociaż choroba Alzheimera jest powszechnie znaną formą demencji u ludzi, CDS może być często pomijany podczas wizyt weterynaryjnych seniorów. Niestety, wiele osób przypisuje zmiany w zachowaniu swoich psów normalnemu procesowi starzenia się i nie wspomina lekarzowi weterynarii o nowo pojawiających się problemach. Zmiany związane z demencją psów mogą być subtelne, a stopniowe zmiany w zachowaniu psa mogą być trudne do zauważenia nawet dla najbardziej uważnego opiekuna.

Znajomość objawów demencji u psów pomoże Ci rozpoznać wszelkie problemy we wczesnych stadiach, więc rozpocznij rozmowę z weterynarzem i działaj proaktywnie w opiece nad swoim psem. Ważne jest, aby rodzice zwierząt domowych zapoznali się z różnymi oznakami starzenia się zwierząt.

Rozpoznawanie objawów demencji u psów

W miarę starzenia się psa ważne jest, aby odnotowywać wszelkie zmiany w jego zachowaniu. Twój pies może naturalnie dojrzewać emocjonalnie wraz z wiekiem, a jego reakcja na pewne bodźce lub osobiste preferencje mogą ulec zmianie, ale pewne zmiany w zachowaniu można wiązać z demencją. Aby zwrócić uwagę na zespół dysfunkcji poznawczych, pomyśl o DISH:

Dezorientacja

• Biega i nie może się uspokoić.
• Wędruje bez celu.
• Utyka po niewłaściwej stronie drzwi lub za meblami.
• Wydaje się zagubiony na podwórku lub zapomina o celu wychodzenia na zewnątrz.
• Prosi o wyjście z domu, ale potem wpatruje się w drzwi, jakby nie wiedział, dlaczego są otwarte.
• Nie rozpoznaje znajomych osób lub psów.
• Zmniejszona reakcja na wołanie imieniem lub polecenia słowne (często mylone z głuchotą).

Interakcja z członkami rodziny:

• Szuka mniej uwagi (pieszczoty, pocieranie brzucha, zabawa).
• Mniej entuzjastycznie wita się z ludźmi.
• Nie wita już rodziny po powrocie do domu.

Sen i aktywność:

• Śpi więcej godzin dziennie, zwłaszcza w ciągu dnia.
• Mniej snu w ciągu nocy.
• Zmniejszona codzienna aktywność.
• Brak zainteresowania otoczeniem.
• Niepokój, chodzenie lub krążenie o zachodzie słońca („zespół zachodzącego słońca”).
• Wokalizacja w nocy (szczekanie lub wycie).

Szkolenie domowe:

• Oddaje mocz lub kał w pomieszczeniach.
• Oddaje mocz lub kał w pomieszczeniu wkrótce po wyjściu na zewnątrz.
• Brak wskazania potrzeby wyjścia na zewnątrz.
• Wypadki zdarzają się na oczach opiekunów.

Na co jeszcze należy zwrócić uwagę

Nie każdy objaw DISH wskazuje na demencję psa. Inne schorzenia występujące u starszych psów mogą objawiać się w podobny sposób. Starsze psy często mają, na przykład, upośledzony wzrok i słuch, co może prowadzić do dezorientacji i zmniejszonej interakcji z rodziną. Guzy mózgu mogą naśladować demencję u psów. Problemy z psimi seniorami, takie jak cukrzyca, choroba Cushinga, choroby nerek i nietrzymanie moczu, mogą prowadzić do oddawania moczu w domu. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest bardzo powszechna u starszych psów i zmniejsza ich chęć do zabawy oraz może przyczyniać się do wypadków w domu. Dokładne badanie fizykalne, pomiar ciśnienia krwi, analiza moczu, badania krwi i szczegółowy wywiad medyczny pomogą lekarzowi weterynarii wykluczyć problemy zdrowotne z objawami podobnymi do CDS.

Bez względu na to, jak Twój pies się zmienia, nie powinno to osłabiać więzi między Wami. Świadomość problemów związanych ze starzeniem się pozwoli na wprowadzenie zmian, które włączą psa do aktywności i sprawią, że poczuje się kochany. Jeśli lekarz weterynarii wykluczył inne problemy i ustalił, że zmiany w zachowaniu psa są związane z zespołem dysfunkcji poznawczych, istnieją kroki, które można podjąć, aby ułatwić psu (i sobie) życie.

Bezpieczeństwo psów podczas zachodu słońca

Psy i ludzie z demencją często cierpią na zaburzenia cyklu snu i czuwania, często śpiąc więcej w ciągu dnia i pozostając rozbudzonymi, zdezorientowanymi i niespokojnymi przez całą noc. Zespół zachodzącego słońca to wzorzec tych zachowań objawiający się późnym popołudniem, co oznacza, że pies może szczekać bez powodu, chodzić niespokojnie, całkowicie się oddalać lub wykazywać wiele innych symptomatycznych zachowań późnym popołudniem. Ludzcy pacjenci z zaburzeniami poznawczymi łatwo się mylą i są podatni na zagubienie, podczas gdy pies z demencją może uciec z ogrodu lub wyjść przez otwarte drzwi. Okoliczności te wyjaśniają, dlaczego osoby i zwierzęta z demencją nie mogą być pozostawiane bez opieki, zwłaszcza w nieznanych miejscach. Opiekunowie psów muszą podjąć dodatkowe środki ostrożności, aby upewnić się, że ich zwierzę zawsze ma odpowiednią identyfikację i nie jest w stanie przypadkowo uciec z domu lub posesji.

Radzenie sobie z wypadkami przy toalecie

Utrata nawyków związanych ze szkoleniem domowym może być stresująca zarówno dla psa, jak i dla domowników. Możesz przenieść zabawki i legowisko psa oraz ustawić bramki, aby ograniczyć je do powierzchni bez dywanów, które są łatwiejsze do czyszczenia i pozostawić papier lub podkładki toaletowe na podłodze, aby zbierać mocz. Pieluchy i opaski na brzuch mogą również dobrze sprawdzać się w łagodzeniu wypadków, o ile pies czuje się w nich komfortowo, a Ty masz czas na ich częstą zmianę.

Częstsze wyprowadzanie psa na zewnątrz również pomoże zminimalizować liczbę wypadków. Cokolwiek robisz, staraj się nie karcić psa za robienie bałaganu w domu. Proces starzenia się może być równie dezorientujący i przerażający dla psa, jak dla Ciebie. Nowe okoliczności mogą wymagać kreatywności, pracy zespołowej i elastyczności harmonogramu. Twoja rodzina może współpracować, aby sprostać wyzwaniu, jakim jest starszy pies, który nie potrafi już korzystać z toalety.

Terapia CDS

Oprócz sprzątania wypadków w domu, zakłócony sen jest kolejnym frustrującym i trudnym dostosowaniem się do psa cierpiącego na demencję. Psy nie tylko poruszają się w nocy, ale często wyją lub szczekają w zamieszaniu. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii o lekach i strategiach, które mogą pomóc psu czuć się mniej pobudzonym i lepiej spać.

Inne strategie radzenia sobie z zespołem dysfunkcji poznawczych obejmują wzbogacenie środowiska i wsparcie żywieniowe. Zachęcaj psa do interaktywnych zabaw, takich jak puzzle lub piłki z dozownikiem karmy. Ćwiczenia te pomagają zapobiegać zasypianiu w ciągu dnia, a także zapewniają stymulację umysłową. Dobrze zbilansowane posiłki o wysokiej zawartości kwasów tłuszczowych omega-3 i przeciwutleniaczy pomagają chronić komórki mózgowe przed szkodliwymi skutkami starzenia się. Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii na temat potencjalnej leczniczej karmy dla psów, która może pomóc w utrzymaniu ich funkcji poznawczych.

Oprócz karmy dla psów na receptę, lekarz weterynarii może zalecić jeden z kilku leków, które pomogą zminimalizować objawy demencji u psów. Możesz omówić stosowanie i potencjalne skutki uboczne tych leków, aby sprawdzić, czy są one odpowiednie dla Twojego psa.

Zespół zaburzeń poznawczych jest złożoną chorobą bez jednego rozwiązania. Jednak dzięki cierpliwości, współczuciu i trosce możesz nauczyć się pokonywać przeszkody związane z demencją psów i zapewnić swojemu ukochanemu towarzyszowi dobrą jakość życia przez cały okres starości.

Recenzji dokonali dr Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA i dr Emma Milne BVSc FRCVS.