Dlaczego labradory są zawsze głodne? Nauka o sytości

Opublikowany przez Dr. Emma Milne BVSc FRCVS
min: Czas czytania

Znajdź karmę odpowiadającą potrzebom Twojego zwierzaka

Znajdź karmę odpowiadającą potrzebom Twojego zwierzaka

Znajdź karmę odpowiadającą potrzebom Twojego zwierzaka

Od dawna mówi się, że labradory są zawsze głodne, a ich żołądki wydają się nie mieć dna. Dla niektórych ras, takich jak labradory, pokarm jest dużym źródłem motywacji, podczas gdy inne, takie jak border collie, są bardziej zorientowane na zadania oraz ludzi. Dlaczego więc labradory spędzają czas na poszukiwaniu jedzenia i dlaczego są przez to bardziej podatne na otyłość?

Istnieje kilka możliwych powodów, dla których Twój labrador może wydawać się ciągle głodny, więc przyjrzyjmy się temu, z czego może to wynikać.

Czy labradory są bardziej głodne ze względów genetycznych?

Badanie opublikowane w czasopiśmie Cell Metabolism w 2016 r. wykazało, że u labradorów i niektórych blisko spokrewnionych Flat coated retriverów występuje szczególna mutacja genu, która nie występuje u innych psów. Ta mutacja genu wpływa na ich motywację do jedzenia, zwiększa prawdopodobieństwo magazynowania tłuszczu i sprawia, że są bardziej podatne na otyłość. Badanie wykazało również, że mutacja ta występowała częściej u psów, które były wybierane, by stać się psami asystującymi, niż u tych, które miały być zwierzętami domowymi.

Zmutowany gen POMC jest również powiązany z otyłością u ludzi i wpływa na odczuwanie sytości. Sytość oznacza uczucie najedzenia. Wygląda na to, że mutacja u labradorów sprawia, że nie zdają sobie one sprawy z tego, kiedy są najedzone, więc nigdy nie czują się syte, przez co ciągle szukają pożywienia.

Inne przyczyny głodu, które należy wykluczyć

Jeśli Twój pies wydaje się ciągle głodny, może to nie być jedynie kwestia genów. Kiedy pies patrzy na Ciebie błagalnym wzrokiem, uległość wobec niego może być naprawdę kusząca, ale może to się przeistoczyć w błędne i naprawdę niezdrowe koło. Szczenięta z nadwagą mają tendencję do jej utrzymywania w dorosłym życiu i mogą mieć skłonność do otyłości przez całe życie. Z tego względu jeśli ma się labradora, dobrze jest być od samego początku zdyscyplinowanym w kwestii jedzenia i zachowania podczas posiłków.

Porozmawiaj z lekarzem weterynarii o wskaźniku kondycji ciała (BCS). Jest to najlepszy sposób, by upewnić się, że waga Twojego psa jest odpowiednia dla jego wielkości, rasy i wieku. Utrzymywanie szczupłej sylwetki psa na wszystkich etapach życia korzystnie wpływa na jego zdrowie.

Unikaj złych nawyków żywieniowych u psa

Nabierz dobrych nawyków w kwestii żywienia. Psy, którym pozwala się na padlinożerstwo mogą stać się prawdziwym utrapieniem podczas posiłków, a trudno jest zmienić zakorzeniony nawyk. Mogą się one wydawać głodne, ale zachowują się w ten sposób, ponieważ wiedzą, że jest to skuteczne. Upewnij się, że wszyscy członkowie rodziny, w tym goście, wiedzą, że karmienie psa jedzeniem ze stołu jest zabronione.

Zważ porcję karmy swojego psa, by nie była ona przypadkowa. Jeśli Twój labrador - lub inny pies - wydaje się głodny w ciągu dnia, rozdziel dzienną porcję na trzy lub cztery posiłki. Jeśli to nie pomoże, zapytaj lekarza weterynarii, czy bardziej sycąca, niskokaloryczna karma może pomóc przeciwdziałać napadom głodu.

Pasożyty u psa

Zadbaj o to, by przestrzegać harmonogramu odrobaczania psa. Mimo że w dzisiejszych czasach rzadko dochodzi do poważnych infekcji pasożytniczych, pasożyty mogą stanowić problem, zwłaszcza jeśli Twój łakomy pies zjada na spacerze wszystkie napotkane, niesmaczne kąski. Różnica polega na tym, że psy głodne ze względu na obecność pasożytów nie przybierają na wadze, a wręcz mogą ją tracić.

Problemy zdrowotne

Labradory są bardziej podatne na niektóre choroby, przez co otyłość może stanowić jeszcze większy problem. Problemy z łokciami i biodrami są dość powszechne u tej rasy, a jeśli pies nie może ćwiczyć, potrzebuje mniejszej ilości kalorii. W przypadku problemów ortopedycznych utrzymanie szczupłej sylwetki jest szczególnie ważne, by zminimalizować obciążenie stawów.

Labradory mają również tendencję do niedoczynności tarczycy. Jako że tarczyca kontroluje metabolizm, psy dotknięte tą chorobą są z reguły ospałe, głodne i mają tendencję do przybierania na wadze. Jeśli lekarz weterynarii podejrzewa niedoczynność tarczycy, będzie musiał wykonać pewne badania krwi, by móc potwierdzić lub wykluczyć tę diagnozę.

Podsumowanie

Nawet jeśli Twój labrador ma genetyczną „wymówkę”, by być łakomczuchem, kontrolowanie jego wagi jest niezwykle ważne. Otyłość jest bardzo szkodliwa dla zdrowia i udowodniono, że skraca ona długość życia psa. Aby spędzić jak najwięcej czasu ze swoim futrzastym przyjacielem, bądź silny i nie ulegaj tym wielkim, głodnym oczom!

Recenzji dokonał dr Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA