Mój pies jest apatyczny – przyczyny i metody postępowania

Jeśli Twój pies rusza się wolniej, wydaje się zmęczony lub odmawia zabawy, którą wcześniej uwielbiał, prawdopodobnie nie chodzi tylko o lenistwo. Zwierzęta, które zachowują się apatycznie lub wykazują oznaki nietolerancji wysiłkowej, mogą cierpieć na poważne schorzenie. Stan ten może być spowodowany np. chorobą serca. Nie bagatelizuj sytuacji, gdy Twój pies jest apatyczny lub mniej aktywny niż zazwyczaj. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się, dlaczego u Twojego psa może występować nietolerancja wysiłkowa i co można z tym zrobić.

Możliwe przyczyny apatii

To normalne, że niektóre psy poruszają się wolniej po ciężkim wysiłku. Na przykład Twój pupil może przez jeden czy dwa dni spać więcej niż zwykle, jeśli spędził cały dzień na wybiegu dla psów lub towarzyszył Ci w długiej wędrówce. Nie należy jednak ignorować zmęczenia trwającego przez dłuższy czas. Nietolerancja wysiłkowa to jeden z symptomów poważnych problemów, takich jak choroby serca, ale może ona sygnalizować szereg innych dolegliwości, łagodnych, jak bóle mięśni, lub budzących poważniejsze obawy, jak zastoinowa niewydolność serca. Vets Now wymienia powody, dla których Twój pies może być apatyczny:

• Infekcja lub choroba, w tym parwowirus lub kaszel kenelowy
• Problemy z sercem
• Problemy z wątrobą
• Cukrzyca lub hipoglikemia
• Niedoczynność tarczycy
• Pasożyty
• Skutki uboczne leków
• Zatrucie lub uraz

Serwis opieki nad psami Wag! dodaje, że nietolerancja wysiłkowa w połączeniu z innymi objawami, takimi jak brak apetytu, kaszel lub omdlenia może być również oznaką nadciśnienia płucnego lub innych chorób układu krążenia.

Oznaki nietolerancji wysiłkowej i apatii u psów

Zazwyczaj dość łatwo jest stwierdzić, czy pies zachowuje się ospale. Nadmiar snu, brak energii i pobudzenia oraz opóźnione reakcje to wyraźne oznaki apatii u psa, twierdzi Vetinfo. Nietolerancja wysiłkowa może być trudniejsza do uchwycenia, zwłaszcza jeśli nie wychodzisz na spacer lub nie bawisz się regularnie z psem. W łagodniejszych przypadkach, stwierdza Wag!, Twój psiak może po prostu nie mieć ochoty na dłuższe spacery lub intensywną zabawę. Kaszel, silne dyszenie lub utrudnione oddychanie po wysiłku fizycznym mogą również sygnalizować nietolerancję wysiłkową. W skrajnych przypadkach mogą występować zmieszanie, dezorientacja, niekontrolowane załatwianie potrzeb fizjologicznych, wzrost temperatury ciała, chwiejność, a nawet może dochodzić do upadków.

Jak pomóc pupilowi

Jeśli zauważysz, że Twój pies jest apatyczny lub nie toleruje zwykłego poziomu aktywności fizycznej, nie zmuszaj go do biegania. Przyglądaj się jego reakcjom i w razie potrzeby przerwij zabawę lub skróć spacer. Obserwuj psa pod kątem innych poważnych objawów. Jeśli zauważysz jakiekolwiek inne niepokojące zachowania, niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii. W przypadku braku innych objawów zaczekaj dzień lub dwa. Jeśli Twój pupil będzie miał nadal mało energii lub jest stan się pogorszy, skontaktuj się z lekarzem weterynarii. W skrajnych przypadkach, gdy dojdzie do omdlenia lub upadku, natychmiast zabierz psa do kliniki.

Diagnoza psa

Lekarz weterynarii dokładnie zbada Twojego psa, skupiając się na oznakach kulawizny, urazu lub bólu, jak również ewentualnych guzach. Wykonane zostaną badania krwi i moczu, aby sprawdzić stan zdrowia zwierzęcia. Prawdopodobnie Twój pupil zostanie również podłączony do aparatu EKG w celu sprawdzenia aktywności elektrycznej serca, a także poddany prześwietleniu klatki piersiowej, aby stwierdzić stan serca i płuc. Przed postawieniem diagnozy lekarz weterynarii może także zlecić badanie USG, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Możesz pomóc w postawieniu właściwej diagnozy, dostarczając lekarzowi listę wszystkich leków, które przyjmuje Twój pies, omawiając szczegóły dotyczące jego diety i stylu życia oraz wymieniając wszelkie inne objawy i zmiany, które zauważyłeś u swojego czworonoga.

Co dalej po diagnozie

Osowiałość i nietolerancja wysiłkowa to objawy problemu, a nie choroba sama w sobie. Rodzaj opieki, jakiej wymaga pies, zależy od rozpoznanej choroby. W zależności od oceny lekarza Twój psiak może wyzdrowieć i powrócić do zwykłego poziomu aktywności. Bywa jednak, że choroby serca oraz inne postępujące schorzenia u psów wymagają wprowadzenia trwałych zmian we wzorcach aktywności ruchowej pupila. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii o stanie zdrowia Twojego psa i o tym, jakie ilości aktywności fizycznej są dla niego bezpieczne.

Co zamiast wysiłku fizycznego?

Jeśli Twój pies ma zakaz podejmowania energicznej aktywności i wysiłku, kontrola jego wagi może być wyzwaniem. Ponieważ nadwaga może pogłębić niektóre dolegliwości, jest to wyzwanie, które należy potraktować poważnie. W zależności od diagnozy i planu leczenia Twojego pupila lekarz weterynarii może zalecić stosowanie specjalnego planu posiłków na receptę, dostosowanego do jego stanu zdrowia. Ewentualnie porozmawiaj z lekarzem o stosowaniu karmy dla psów pozwalającej kontrolować wagę, aby brak wysiłku nie przyczynił się do tycia Twojego czworonoga. Zadbanie o to, aby pies jadł karmę dostosowaną do jego wieku, może również pomóc w kontrolowaniu jego wagi. Właściwe odżywianie to podstawa. Jeśli Twój pies nie otrzymuje odpowiednich składników odżywczych, które są mu potrzebne do utrzymania wysokiego poziomu energii, może to być czynnikiem przyczyniającym się do apatycznego zachowania. Nie zapomnij porozmawiać z lekarzem o ogólnych zaleceniach dotyczących żywienia, nawet jeśli nie ma potrzeby podawania specjalistycznej karmy dla psów.

Wiek ma znaczenie

To oczywiście normalne, że starsze psy poruszają się nieco wolniej. Problemy ze stawami, przyrost masy ciała i większe zmęczenie spowodowane wiekiem to czynniki, które mogą sprawić, że starszy pies będzie mniej aktywny. Jednak starsze psy są również bardziej podatne na choroby powodujące apatię i nietolerancję wysiłkową. Niezależnie od wieku psa, jeśli jest on wyraźnie bardziej zmęczony niż zwykle, nie staraj się wszystkiego wytłumaczyć upływem lat. Są to sygnały ostrzegawcze, których nie wolno ignorować.

Poziom aktywności psa silnie świadczy o jego zdrowiu, dlatego jako opiekun musisz obserwować swojego pupila i reagować w sytuacji, gdy jego zachowanie jest inne niż na co dzień. Jeśli nie masz zwyczaju regularnie bawić się z psem lub chodzić z nim na spacery, zacznij to robić, aby poznać jego standardowy poziom aktywności. Szybkie działanie w sytuacji, gdy Twój pies jest apatyczny, może przyczynić się do wczesnego zdiagnozowania poważnej choroby i zwiększyć szanse Twojego pupila na dalsze zdrowe i szczęśliwe życie.