Czy Twój pies często się przeciąga? Dlaczego tak jest i kiedy należy się martwić

W zdecydowanej większości przypadków przeciąganie jest całkowicie normalną i w dużej mierze korzystną czynnością dla psów. Istnieje kilka powodów, dla których mogą się one przeciągać każdego dnia, często wielokrotnie. Niemniej jednak, w niektórych przypadkach rozciąganie może być oznaką problemów, a rzadziej objawem choroby potencjalnie zagrażającej życiu. Dlatego też ważne jest, by wiedzieć, kiedy wszystko jest w porządku, na co należy mieć oko, a kiedy mamy doczynienia z sytuacją awaryjną.

Dlaczego psy się przeciągają?

Praktycznie wszystkie zwierzęta, w tym ludzie, odczuwają niekiedy potrzebę rozciągnięcia mięśni. To wspaniałe uczucie, a często niemal odruchowa czynność przy ziewaniu. U psów jest podobnie. Oto najczęstsze przyczyny przeciągania się u psów:

• Po położeniu się. Większość psów przeciąga się po drzemce lub kiedy przez chwilę leżały. Jest to normalny sposób na rozluźnienie mięśni i wznowienie ruchu. Mogą to też robić przed położeniem się.

• Skłon przy zabawie. Jest to charakterystyczny psi ruch przypominający głębokie rozciąganie. W ten sposób psy komunikują sobie wzajemnie chęć zabawy. Jak nazwa wskazuje, przy skłonie zad jest uniesiony, przednia część ciała płasko ułożona na podłodze, a przednie łapy wysunięte przed siebie. Jeśli drugi pies odpowie w ten sam sposób, czas rozpocząć zabawę!

   

• Znudzenie. Gdy psy są znudzone lub nie otrzymują dostatecznej stymulacji, rozciąganie może być czynnością zastępczą. Takiemu rozciąganiu może towarzyszyć zachowanie mające na celu zwrócenie na siebie uwagi, takie jak szturchanie lub wyczekujące kładzenie głowy na kolanach. To znak, że trzeba zapewnić im aktywność. Nawet jeśli nie możesz pójść z psem na spacer, spróbuj pobawić się z nim w domu lub ogrodzie albo z nim potrenuj. Każda stymulacja psychiczna lub fizyczna jest dobra.

• Naciągnięty mięsień lub ból stawów. Podobnie jak my, jeśli pies naciągnął mięsień lub czuje się sztywny, będzie rozciągał dotknięty obszar, by spróbować go rozluźnić i złagodzić ból. Jeśli zauważysz, że pies rozciąga jakąś partię ciała lub kończynę częściej niż zwykle lub wydaje się, że lekko utyka, może to być oznaką zapalenia stawów lub bólu kończyn. Konieczna jest wtedy wizyta u weterynarza.

   

• Ból brzucha. W tym wypadku przeciąganie się jest niezwykle istotne. Psy cierpiące na ból brzucha zwykle przeciągają się w sposób przypominający skłon przy zabawie - uniesiony zad, przednia część ciała położona płasko na podłodze. Podstawowa różnica jest taka, że wykonują one ten ruch, gdy w pobliżu nie ma innych psów i zostają w tej pozycji dłużej niż zwykle. Mogą również płakać z bólu lub unikać głaskania i dotykania. Rozciąganie lub wyginanie pleców do pozycji zwiniętej może być również oznaką bólu brzucha.

Ból brzucha jest niezwykle ważną przyczyną przeciągania się, na którą należy zwrócić uwagę, ponieważ może być objawem ostrego zapalenia trzustki. Jest to potencjalnie śmiertelny rodzaj zapalenia trzustki, który jest niezwykle bolesny. Zapalenie trzustki u psów często spowodowane jest tłustym posiłkiem lub wyciągnięciem i zjedzeniem czegoś z kosza na śmieci, ale jego przyczyna nie zawsze jest oczywista. Niektóre rasy psów, takie jak cocker spaniel i sznaucer, są bardziej podatne na zapalenie trzustki niż inne.

Jest to naprawdę nagły przypadek weterynaryjny, więc jeśli kiedykolwiek nabierzesz podejrzeń, że nadmierne przeciąganie się psa jest spowodowane bólem brzucha, jak najszybciej zwróć się o pomoc do lekarza weterynarii. W przypadku zapalenia trzustki liczy się każda minuta.

Umiejętność rozpoznawania normalnego zachowania

Świadomość tego, jakie zachowania są normalne u Twojego psa, jest nie do przecenienia. Im bardziej jesteś uważny na jego zachowanie w życiu codziennym, rutynę i osobowość, tym szybciej będziesz mógł zauważyć, że coś jest nie tak, dzięki czemu będziesz mógł szybko zacząć działać. Jak zwykle, w razie jakichkolwiek wątpliwości skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Od tego jesteśmy, a zawsze lepiej jest dmuchać na zimne!

Recenzji dokonał dr Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA