Zaparcia u kota: Objawy i przyczyny

Najczęstsze przyczyny zaparć u kotów

Koty są zwykle dość mało wymagającymi zwierzętami domowymi, ale jest kilka czynników, które mogą powodować zaparcia. Przyjrzyjmy się, co to może być, i jak rozpoznać problem.

Odwodnienie. Koty wyewoluowały z przodków żyjących w gorących, pustynnych miejscach, więc są bardzo dobre w przechowywaniu wody w organizmie. Oznacza to, że nie piją zbyt dużo, co może prowadzić do odwodnienia i suchszych stolców.

Jest to szczególnie prawdopodobne w przypadku domów z wieloma kotami, gdzie jeden z nich może nie mieć równego dostępu do pożywienia i wody z powodu obecności dominującego zwierzęcia. Aby upewnić się, że kot jest odpowiednio nawodniony, umieść kilka misek z wodą w całym domu, tak aby miał swobodny dostęp do wody. Należy zapewnić co najmniej o jedną miskę z wodą więcej niż liczba kotów w domu. 

Wiele kotów jest obecnie karmionych wygodną suchą karmą, co może zmniejszyć ich normalne spożycie wody. Karmienie mokrą karmą, taką jak saszetki i puszki, to świetny sposób na zapewnienie kotu dużej ilości płynów. 

Połykanie sierści. Koty uwielbiają się myć i spędzają około 30-40% swojego czasu na tej ważnej czynności. Podczas gdy niektóre koty, które połykają dużo sierści, mogą zwymiotować futrzaną kulkę, u niektórych te kłaczki mogą przejść przez cały układ trawienny i stać się przyczyną zaparcia.

Ból i urazy. Urazy, takie jak złamania miednicy, mogą fizycznie zwężać przejście, w którym znajduje się jelito grube, utrudniając kotu oddawanie stolca. Ponadto, gdy koty starzeją się, a ich stawy stają się sztywniejsze, może się okazać, że kucanie staje się bolesne. Mogą w związku z tym unikać częstego chodzenia do toalety, co wysusza kupę.

Guzy. Niektóre guzy w obszarze jelita mogą blokować przechodzenie stolca, naciskając na jelito z zewnątrz lub zajmując przestrzeń wewnątrz.

Problemy neurologiczne. Zawartość jelit jest przesuwana z jednego końca na drugi przez fale skurczów mięśni zwanych perystaltyką. Dzieje się to automatycznie, bez konieczności myślenia o tym. Niektóre koty mają problemy z nerwami, które sterują tym procesem. Niektóre rasy kotów, m.in. koty syjamskie, są na to bardziej podatne. Może to powodować stan, który nazywa się ostrym rozdęciem okrężnicy, polegający na tym, że okrężnica staje się bardzo luźna i rozszerzona.

Inne choroby. Niektóre inne choroby, np. choroby nerek, mogą być przyczyna odwodnienia, które w dalszej perspektywie prowadzi do zaparć. 

Otyłość i brak aktywności fizycznej. Otyłość i brak ruchu mogą powodować zaparcia, ponieważ aktywność fizyczna stymuluje pracę jelit. 

Jak rozpoznać, że kot ma zaparcia?

Nie zawsze łatwo jest stwierdzić, czy układ trawienny kota działa tak, jak powinien. Wymioty i biegunka są oczywiste, ale zaparcia mogą być znacznie trudniejsze do wykrycia.

Na co należy zwrócić uwagę?

1. Jeśli Twój kot korzysta z kuwety, obserwuj zmiany w częstotliwości załatwiania się i konsystencji stolca . Jeśli zauważysz, że nagle nie musisz tak często opróżniać kuwety lub jeśli stolec wydaje się mieć inny rozmiar lub wygląd ( jest twardy lub grudkowaty), może to być oznaką zaparcia.

2. Zwróć uwagę na napinanie się lub głośne zawodzenie. Jeśli Twój kot zdaje się piszczeć lub bezskutecznie spędza całe wieki w kuwecie, powinieneś/powinnaś jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. Może to być oznaką zaparcia, któremu należy zaradzić, ale może to także być objawem zapalenia pęcherza moczowego lub zablokowania pęcherza, które są nagłymi przypadkami medycznymi.

3. Zwróć uwagę, czy Twój kot załatwia się we właściwym miejscu . Jeśli kot odczuwa ból, ma trudności z załatwianiem się do kuwety lub niechętnie wychodzi na zewnątrz, aby tam się załatwić, może mieć zaparcia.

4. Ogólne złe samopoczucie . Zaparcia sprawiają, że koty czują się bardzo źle, podobnie jak my. Czasami jedyną oznaką zaparcia u kota jest to, że wygląda niewyraźnie. Może wydawać się ospały i niezainteresowany zabawą lub towarzystwem.

Miejmy nadzieję, że Twój kot będzie cieszyć się zdrowymi jelitami przez całe życie, ale jeśli obawiasz się, że może być jakiś problem, zawsze porozmawiaj z lekarzem weterynarii. Specjalista jest czujny i wychwyci problem, zanim stanie się on zbyt poważny. Może się okazać, że wystarczy zwykła zmiana karmy, aby zapewnić kotu więcej błonnika lub nawodnienia, ale jeśli przyczyną zaparć jest choroba ukryta, im szybciej się dowiesz, tym lepiej.

Recenzji dokonał dr Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA