Wirus białaczki kotów (FeLV): Objawy, leczenie i profilaktyka

Białaczka u każdego gatunku jest nowotworem, który atakuje tkanki wytwarzające krew. Jest to głównie szpik kostny i układ limfatyczny. U kotów, podobnie jak u innych zwierząt, białaczka może wystąpić spontanicznie, jak każdy nowotwór, ale zdecydowanie najczęstszą przyczyną białaczki u kotów jest infekcja wirusowa. Jest to wirus białaczki kotów (FeLV), o którym będziemy mówić w tym artykule. FeLV powoduje białaczkę nowotworową u kotów, ale może również wpływać na koty w inny sposób. Nie u wszystkich kotów z FeLV rozwinie się nowotwór i nie wszystkie koty z białaczką mają FeLV.

Chociaż białaczka u kotów spowodowana wirusem FeLV może być trudna do opanowania, zwierzęta na nią cierpiące mogą nadal żyć stosunkowo szczęśliwie, choć krócej. Zrozumienie objawów białaczki u kotów może pomóc w lepszej opiece nad kotem cierpiącym na tę chorobę. Ponadto, dzięki znajomości samego wirusa FeLV można go wcześniej wykryć lub całkowicie mu zapobiec.

Czym jest białaczka u kotów?

Według ogólnoeuropejskich badań, FeLV dotyka od 1% do 9% zdrowych kotów w Europie. Jest to zakaźna choroba wirusowa, która rozprzestrzenia się między kotami, głównie poprzez kontakt ze śliną i/lub krwią. Wirus FeLV może być również przenoszony z moczem i kałem, a także z matki na kocię w macicy lub poprzez mleko matki.

Chociaż wirusem FeLV można zarazić się podczas walki, jest on lepiej znany jako „choroba miłości” – koty mogą go rozprzestrzeniać poprzez ocieranie się nosami i wzajemną pielęgnację. Kot z wirusem FeLV może nadal rozprzestrzeniać chorobę, nawet jeśli wygląda na całkowicie zdrowego.

FeLV jest jedną z głównych przyczyn śmierci kotów. Na szczęście częstość występowania FeLV znacznie spadła dzięki wczesnemu wykrywaniu, szerszej świadomości objawów i skutecznym szczepionkom.

Jakie są objawy wirusa FeLV?

Infekcje FeLV mogą być trudne z dwóch głównych powodów: wirus atakuje wiele układów w organizmie, a objawy różnią się w zależności od tego, który układ jest dotknięty. Jest to jedna z najczęstszych przyczyn nowotworu u kotów i może powodować zaburzenia krwi. Białaczka kotów osłabia układ odpornościowy chorego kota, pozostawiając go podatnym na wtórne infekcje.

Kot, który niedawno został zarażony, może w ogóle nie wykazywać objawów; jednak z czasem jego stan zdrowia będzie powoli pogarszał się z powodu powtarzających się infekcji, słabego układu odpornościowego i/lub nowotworu. Koty z wirusem białaczki kotów mogą wykazywać takie objawy:

• Utrata masy ciała
• Słaby apetyt
• Zaniedbane futro lub słaba okrywa włosowa
• Utrzymująca się lub nawracająca gorączka
• Obrzęk węzłów chłonnych
• Blade lub zaognione dziąsła
• Problemy z oczami
• Napady padaczki
• Przewlekła biegunka lub cieknące stolce

Nawracające infekcje skóry, pęcherza moczowego, nosa i/lub oczu są również częstymi objawami białaczki u kotów.

Jak diagnozuje się białaczkę u kotów?

Jeśli lekarz weterynarii podejrzewa, że kot jest nosicielem wirusa FeLV, może wykonać proste badanie krwi. Jeśli lekarz weterynarii korzysta z laboratorium referencyjnego, wyniki testu mogą być dostępne w ciągu 24 godzin. W niektórych przypadkach test ten można również wykonać w klinice podczas oczekiwania.

Test typu test wykrywa wirusa we krwi, jednak nie jest on w 100% dokładny. Jeśli kot uzyska pozytywny wynik testu na obecność wirusa FeLV, należy przesłać kolejną próbkę krwi do laboratorium w celu potwierdzenia zakażenia za pomocą testu IFA (test immunofluorescencyjny na obecność przeciwciał: test naukowy mający na celu wykrycie specyficznych przeciwciał obecnych w FeLV). W niektórych przypadkach wykonuje się również badanie krwi metodą PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy). Lekarz weterynarii będzie najlepszym źródłem informacji na temat tego, który test jest odpowiedni dla Twojego kota.

Co zrobić, jeśli mój kot uzyska pozytywny wynik testu na obecność wirusa FeLV?

Po pierwsze: Nie wpadaj w panikę. Jeden pozytywny wynik testu nie musi oznaczać, że kot ma wirusa FeLV. Według International Cat Care, sporadycznie zdarzają się fałszywe wyniki. Jeśli kot lub kociak uzyska pozytywny wynik testu, zostanie przeprowadzony jeden z dokładniejszych testów laboratoryjnych, o których wspomnieliśmy wcześniej. Koty z dodatnimi wynikami obu testów powinny zostać odizolowane od innych kotów i ponownie przebadane za 12-16 tygodni. Czasami koty uzyskują pozytywny wynik testu, ponieważ niedawno zostały narażone, ale następnie zwalczają wirusa. Ponowne badanie może wykazać, że są one negatywne.

Na podstawie połączonych wyników tych badań lekarz weterynarii będzie w stanie wydać najdokładniejsze zalecenia dotyczące dalszego postępowania.

Jak leczy się białaczkę u kotów?

Nie ma definitywnego lekarstwa na FeLV. Niestety, większość kotów cierpiących na tę chorobę umiera w ciągu 2 do 4 lat, ale przy odpowiednim leczeniu i opiece weterynaryjnej, przez ten czas mogą nadal cieszyć się dobrą jakością życia. Opieka nad kotem i rokowania będą zależeć od tego, co dokładnie wirus powoduje u danego kota w danym momencie. Trzy główne sposoby, w jakie kot może być dotknięty chorobą to anemia, osłabienie układu odpornościowego i nowotwór. Należy pamiętać, że kot może mieć jeden, dwa lub wszystkie trzy objawy jednocześnie.

• Niedokrwistość. Chociaż każda przyczyna białaczki wpływa głównie na białe krwinki, może ona również wpływać na produkcję czerwonych krwinek. Jeśli kot ma anemię, może wymagać preparatów krwiozastępczych lub transfuzji, jeśli jest to możliwe w miejscu zamieszkania.
• Osłabiony układ odpornościowy. Ze względu na niski poziom białych krwinek, kot będzie podatny na infekcje, które normalnie zwalczyłby z łatwością. W takich przypadkach lekarz weterynarii może być zmuszony do podania antybiotyków lub innych leków, w zależności od rodzaju infekcji. Być może trzeba będzie bardzo uważać na możliwe drogi zakażenia w domu, takie jak odwiedzających itd.
• Nowotwór. Jeśli u kota rozwinie się białaczka nowotworowa, prognozy są bardziej ostrożne. Lekarz weterynarii doradzi, co ewentualnie można zrobić w takiej sytuacji.

Ze względu na wszystkie sposoby, w jakie wirus FeLV może wpływać na kota, ważne jest, aby pozostawał on pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii, który może szybko zapobiec wszelkim problemom, takim jak powikłania związane z wtórnymi infekcjami, aby zapewnić mu jak najlepsze zdrowie. Zaleca się przeprowadzanie badań weterynaryjnych dwa razy w roku, które mogą obejmować coroczne lub półroczne badania krwi lub moczu.

Ponieważ wirus FeLV może łatwo przenosić się na inne koty, ważne jest, aby zwierzęta, które są zarażone, przebywały wyłącznie w domu, a najlepiej w domu, w którym są jedynymi kotami. Koty z wirusem FeLV mogą być bardziej narażone na stres, ponieważ stres osłabia również układ odpornościowy. Zapewnienie urozmaicenia w pomieszczeniach, takiego jak dodanie zabawek lub nowych elementów do ich przestrzeni do zabawy, może pomóc zmniejszyć stres. Warto również rozważyć wizytę lekarza weterynarii w domu, aby zasugerować, w jaki sposób można uczynić przestrzeń bardziej przyjazną dla kota z FeLV.

Surowa karma nigdy nie jest idealna dla zwierząt z wielu powodów, ale ponieważ mają one osłabiony układ odpornościowy, koty z FeLV zdecydowanie nie powinny być karmione surową karmą, ale zamiast tego kompletną i zbilansowaną suchą i/lub puszkowaną karmą.

Czy można zapobiegać białaczce u kotów?

Tak, białaczce u kotów można zapobiegać poprzez szczepienia. Światowe Stowarzyszenie Weterynarii Małych Zwierząt regularnie aktualizuje swoje wytyczne dotyczące szczepień. Zaleca się, aby wszystkie kocięta były szczepione od 8 tygodnia życia i przyjęły drugą dawkę 3-4 tygodnie później. Starsze koty powinny otrzymać dwie dawki szczepionki w odstępie 3-4 tygodni. Zarówno kocięta, jak i starsze koty potrzebują dawki przypominającej w wieku 12 miesięcy, a następnie częstotliwość zależy od stylu życia kota i poziomu ryzyka. Lekarz weterynarii będzie w stanie pomóc Ci zdecydować, jak często Twój kot powinien otrzymywać dawkę przypominającą szczepionki.

Chociaż otrzymanie diagnozy białaczki u kota może być emocjonalnie obciążające, ważne jest, aby zachować spokój podczas opracowywania planu z lekarzem weterynarii. Najlepszym sposobem działania jest zastosowanie się do rad lekarza weterynarii.