Jaka jest najlepsza dieta dla kota z nadczynnością tarczycy?

Jednym z najczęstszych zaburzeń u kotów w średnim wieku i starszych jest nadczynność tarczycy. Tarczyca to gruczoł, który znajduje się w szyi przed tchawicą. Kontroluje ona tempo metabolizmu kota, czyli to, jak szybko jego organizm wytwarza energię. Wyobraź sobie, że jest to termostat organizmu, który w razie potrzeby podnosi temperaturę.

W przypadku nadczynności tarczycy, tarczyca przyspiesza metabolizm, mimo że organizm kota nie potrzebuje dodatkowej energii. Posługując się analogią termostatu, to tak, jakby termostat podkręcał ogrzewanie w słoneczny, lipcowy dzień!

Kiedy tak się dzieje, ciało kota zaczyna działać na najwyższych obrotach. Najczęstsze objawy to niepokój, nadmierny głód, utrata masy ciała mimo ciągłego jedzenia, a w niektórych przypadkach agresja. Koty z nadczynnością tarczycy często też wyglądają na zaniedbane, a ich sierść jest w złym stanie.

Wysokiej jakości pożywienie jest ważne dla zachowania dobrego stanu zdrowia przez całe życie, ale jest ono nawet jeszcze ważniejsze w przypadku kotów z nadczynnością tarczycy. Dzieje się tak, ponieważ:

• Mogą mieć one trudności z utrzymaniem zdrowej wagi i masy mięśniowej. Aby przyswoić jak najwięcej wartości odżywczych znajdujących się w każdym kęsie, muszą one spożywać karmę lekkostrawną, wykonaną z najwyższej jakości składników.

• Są to zwykle starsze koty. Koty w średnim wieku i starsze mają zwykle jeszcze inne problemy zdrowotne, takie jak choroby nerek, więc konieczne może być spożywanie karmy o kontrolowanym poziomie białka, minerałów i innych składników odżywczych. Białko w ich pożywieniu powinno również pochodzić ze źródeł o bardzo wysokiej jakości.

Upewnij się, że podajesz kotu wysokiej jakości, pełnoporcjową i zbilansowaną karmę, która jest odpowiednia dla jego wieku. Jeśli u kota występują również inne problemy zdrowotne, lekarz weterynarii może zalecić karmę dietetyczną, aby pomóc w walce z innymi schorzeniami. Należy pamiętać, że koty z nadczynnością tarczycy muszą spożywać większe porcje niż normalnie, i że niemal na pewno będą one większe niż te przewidziane dla ich wagi w poradniku żywieniowym. Jeśli kot jest cały czas głodny, ale traci na wadze, można go karmić bez ograniczeń. Można mu też podawać 4-6 posiłków dziennie, aby zapewnić mu wystarczającą ilość jedzenia. Podajniki jedzenia są bardzo przydatne, jeśli przebywasz poza domem przez dłuższy czas.

Dieta jako sposób leczenia nadczynności tarczycy u kotów

Koty z nadczynnością tarczycy są narażone na niedożywienie, wysokie ciśnienie krwi, uszkodzenia siatkówki i uszkodzenia narządów, takie jak np. choroby serca, dlatego zawsze należy starać się mieć ten problem pod kontrolą. Dostępnych jest kilka możliwości leczenia, w tym leki, operacja, radioaktywny jod i specjalna karma dietetyczna, a każda z nich ma swoje wady i zalety.

Może Cię zdziwić to, że dieta jednym ze sposobów leczenia, ale istnieje specjalna karma dietetyczna, która pomaga kontrolować nadczynność tarczycy. Oprócz tego, że jest lekkostrawna, pełnoporcjowa i zbilansowana, zawiera ona obniżony poziom jodu. Tarczyca potrzebuje jodu do funkcjonowania, więc obniżenie jego poziomu może spowolnić nadprodukcję hormonu tarczycy, dzięki czemu po kilku tygodniach objawy u kota ustąpią. Karma nie rozwiązuje jednak zasadniczego problemu z tarczycą, więc kot będzie musiał pozostać na diecie przez całe życie. Lekarz weterynarii może przedstawić Ci dostępne możliwości i pomóc wybrać tę, która będzie najlepiej dostosowana do stylu życia kota, jego pozostałych schorzeń i Twoich finansów.

Podsumowując

Jeśli u kota zdiagnozowano nadczynność tarczycy, należy zapytać lekarza weterynarii o różne możliwości leczenia i o to, czy karma, którą kot obecnie spożywa, jest odpowiednia. Nie zapomnij o zwiększeniu porcji podawanej karmy do momentu ustabilizowania się wagi i uregulowania pracy tarczycy. Rozważ możliwość leczenia poprzez zmianę diety i zapytaj lekarza weterynarii o karmę dietetyczną, jeśli uważasz, że będzie ona odpowiednia dla Twojego kota. Pamiętaj jednak, by nigdy nie stosować karmy dietetycznej bez uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii.

Recenzji dokonał dr Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA