Biegunka u szczeniąt: Objawy, przyczyny i leczenie

Przyjęcie do domu szczenięcia to cudowny czas dla wszystkich opiekunów, ponieważ jest on młody, hałaśliwy i radosny. Z drugiej strony, właśnie przez to, że jest on młody i zależny, jego złe samopoczucie może budzić duży niepokój. Biegunka jest jednym ze zmartwień, z którymi spotyka się wielu opiekunów i jest ona nieprzyjemna zarówno dla nich, jak i szczeniąt. Większość zwierząt i ludzi w pewnym momencie życia dostaje biegunki i nie zawsze jest to powód do badania lekarskiego, ale u małych i młodych zwierząt może to być poważniejszy problem ze względu na ich wiek i rozmiar.

Objawy biegunki mogą być różne - od miękkiej kupy przypominającej krowi placek po wodnisty lub krwawy stolec, który po prostu wypływa, a w niektórych przypadkach „wybucha”. Możesz zauważyć w stolcu jasnoczerwoną krew, a jeśli jest on bardzo ciemny lub czarny, może to być oznaką krwawienia wysoko w przewodzie pokarmowym. W niektórych przypadkach może to być poważniejsze niż świeża krew, nawet jeśli nie jest to tak szokujące. Szczenię może mieć problem z wypróżnianiem, możesz zauważyć śluz lub - jeśli stolec został oddany w ogrodzie, gdy nie patrzyłeś - zabrudzoną, niechlujną sierść w tylnych okolicach.

Co więc może wywołać biegunkę u szczeniąt i kiedy należy się martwić?

Przyczyny biegunki u szczeniąt.

1. Stres. Jest to bardzo częsta przyczyna biegunki, zwłaszcza u szczeniąt, które niedawno przeprowadziły się do nowego domu. Przebywanie z dala od mamy i przeprowadzka do nowego domu z innymi ludźmi, zapachami i dźwiękami są przytłaczające dla każdego zwierzęcia. Postaraj się kilkakrotnie odwiedzić szczenię u hodowcy, by przyzwyczaiło się do Ciebie i Twojej rodziny i zostaw mu koc lub pluszaka, by mogło zabrać ze sobą do domu coś znajomego.

2. Zmiana karmy. Każda nagła zmiana karmy, niezależnie od wieku psa, może spowodować rozstrój jelit, np. biegunkę, ale u szczeniąt zwykle dzieje się to w stresującym okresie, a ich przewód pokarmowy wciąż się kształtuje, więc objawy mogą być bardziej nasilone. Postaraj się zabrać od hodowcy wystarczającą ilość karmy, by mieć jej zapas na przynajmniej tydzień, aby w razie potrzeby móc stopniowo zmieniać karmę przez 5-7 dni.

   Odżywianie w okresie wzrostu jest niezwykle ważne, gdyż pozwala szczenięciu rosnąć w zdrowym tempie i zapewnia mu odpowiednią ilość witamin i minerałów oraz wszystkie składniki odżywcze niezbędne dla rozwoju mózgu i zmysłów. Psy różnych rozmiarów mają różne potrzeby, dlatego zawsze należy zapytać lekarza weterynarii o dietę odpowiednią dla wieku i rasy szczenięcia. Nigdy nie stosuj u szczeniąt surowej diety.

3. Pasożyty. Pasożyty mogą stanowić u szczeniąt duży problem. Mogą się one nimi zarazić od matki w macicy, przez mleko i w środowisku porodowym. Przed zakupem szczenięcia, zawsze pytaj hodowców o historię odrobaczania matki i szczeniąt. Jeśli nie były one odrobaczane lub hodowca tego nie wie, prawdopodobnie lepiej będzie wybrać inną hodowlę. Zaraz po przyjęciu do domu szczeniaka zapytaj lekarza weterynarii o harmonogram odrobaczania, ponieważ będzie on potrzebował regularnego leczenia, by uporać się ze wszystkimi śpiącymi i czekającymi na wyklucie pasożytami.

    

4. Choroby zakaźne. Szczenięta otrzymują przeciwciała od matki i polegają na tej „przekazanej odporności”, dopóki same nie zostaną zaszczepione. Dlatego też znajomość historii szczepień matki jest niezbędna. Choroby zakaźne, takie jak parwowiroza, są wyniszczające i każdego roku zabijają wiele szczeniąt i młodych psów. Powodują one bardzo ostrą, często krwawą i śmierdzącą biegunkę, która może błyskawicznie osłabić szczenię. Zawsze zadawaj hodowcom pytania i upewnij się, że szczenię otrzymało wszystkie szczepienia zgodnie z harmonogramem.

5. Ciała obce. Psy słyną z tego, że zjadają wiele dziwnych i ciekawych „smakołyków”, zwłaszcza w późniejszym okresie szczenięcym. Na przestrzeni lat lekarze weterynarii usuwali z psich jelit praktycznie wszystko, co można sobie wyobrazić, od skarpetek po noże do chleba! Ciała obce, w zależności od tego, gdzie utkną i jak długo to trwa, mogą być przyczyną regurgitacji, wymiotów, braku stolca, a także biegunki.

Co robić, gdy szczenię ma biegunkę.

Powinieneś jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii, jeśli:

• Szczenię wymiotuje lub ma biegunkę

• U szczeniaka występuje niekontrolowana, wodnista lub krwawa biegunka

• Szczenię przestaje jeść lub wydaje się ospałe i przygnębione

• Szczenię jest pogodne, ale biegunka trwa dłużej niż dwa dni

Jeśli szczenię wydaje się pogodne, je, pije i się bawi, to prawdopodobnie możesz poczekać dzień lub dwa, by zobaczyć, czy problem ustąpi. Jeśli szczenię niedawno wprowadziło się do domu, może to być spowodowane stresem. Jeśli zmiana karmy nastąpiła zbyt szybko, należy wrócić do poprzedniej diety, poczekać, aż sytuacja się ustabilizuje, a następnie stopniowo wprowadzać nową karmę.

Leczenie biegunki u szczeniąt zależy od przyczyny i może obejmować szereg działań od wprowadzenia na kilka dni karmy wspomagającej trawienie po hospitalizację w przypadku podejrzenia poważnych szkód. W przypadku małych i młodych zwierząt, jak najszybsze zgłoszenie się po pomoc jest zawsze najlepszą decyzją.

Recenzji dokonał dr Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA