Pięć najczęściej występujących problemów z trawieniem u kotów: Nasze rady

Problemy z trawieniem u kotów występują tak często, że wielu właścicieli uważa je za coś normalnego. Jeśli jednak Twój kot regularnie wymiotuje (raz w tygodniu lub częściej) lub ma luźny kał, coś jest nie w porządku. Może nadszedł czas na zmianę jego karmy lub otoczenia, a z pewnością najwyższy czas na rozmowę z lekarzem weterynarii. Poniżej przedstawiamy kilka wskazówek dotyczących najczęściej występujących kocich problemów z trawieniem.

1. Pasożyty jelitowe

Pasożyty wewnętrzne bardzo często występują u kotów, nawet u kotów domowych. Najtrudniejszym aspektem diagnostyki i leczenia w takiej sytuacji jest to, że kot może być zarażony, ale nie mieć żadnych objawów. Do pasożytów jelitowych najczęściej występujących u kotów należą tęgoryjce, obleńce i tasiemce.

Do objawów powodowanych przez pasożyty jelitowe kolonizujące układ pokarmowy kota należą:

• Wymioty
• Biegunka
• Obecność pasożytów w kale lub wymiotach
• Utrata wagi
• Wzdęty brzuch

Pasożyty jelitowe u kotów są nie tylko obrzydliwe, ale również zakaźne dla ludzi, dlatego tak ważne jest badanie kału kota u lekarza weterynarii raz lud dwa razy do roku. Jeśli wynik badania kota okaże się pozytywny, postępuj zgodnie ze wszystkimi zaleceniami dotyczącymi odrobaczania przekazanymi przez lekarza.

2. Zaparcia

Zaparcia to kolejne częste zmartwienie dotyczące układu trawiennego kota. Zaparcia mogą być spowodowane odwodnieniem, bólem, problemami z pasażem treści pokarmowej w okrężnicy (zaburzenia pracy mięśni okrężnicy) lub rzadkim schorzeniem nazywanym okrężnicą olbrzymią, które powodowane jest przez zbyt długie niewypróżnianie się przez kota albo przewlekłe zaparcia.

Jako rozwiązanie lekarz weterynarii może polecić zwiększenie spożycia wody przez kota poprzez uzupełnienie suchej karmy karmą mokrą, zapewnienie kotu większej dawki ruchu lub bezpieczną utratę wagi przez kota. Lekarz może również zalecić przejście na karmę opracowaną w celu pomocy kotom z problemami trawiennymi, jak karma dla kotów Hill's Prescription Diet. Jeśli kot ciągle, nieskutecznie przykuca w kuwecie, niezwłocznie zabierz go na badanie weterynaryjne.

3. Kule włosowe

Kule włosowe występują bardzo często, ale to nie znaczy, że kot musi z nimi żyć. Kule włosowe powstają, gdy kot traci nadmierne ilości sierści lub ma jakiś problem z trawieniem. Jeśli kot wymiotuje kulami włosowymi tylko raz na jakiś czas (za normalną częstotliwość uznaje się nie więcej, niż raz na miesiąc), nie musisz od razu dzwonić do lekarza weterynarii.

W przypadku kotów wymagających zmiany karmy w celu opanowania problemu kul włosowych, karma Hill' Science Plan Adult Hairball Control może być dobrym wyborem. Karma ta zawiera odpowiednią ilość błonnika specjalnie przeznaczoną do pomocy w ograniczeniu powstawania kul włosowych, a jej kaloryczność jest kontrolowana, co stanowi jej ogromną zaletę, gdyż z doświadczenia klinicznego wiemy, że większość kotów pozostających w domu boryka się z nadwagą. Jeśli problem z kulami włosowymi nie zniknie, należy rozważyć korzystanie z profesjonalnej pielęgnacji sierści kota (poprosić o ostrzyżenie „na lwa”) lub skontaktować się z lekarzem weterynarii.

4. Nieswoiste zapalenie jelit i chłoniak przewodu pokarmowego

Jednym z bardziej irytujących schorzeń dotykających układu trawiennego kotów jest nieswoiste zapalenie jelit, w skrócie zwane IBD. Problemy trawienne związane z kocim IBD obejmują wymioty, biegunkę, luźny kał, utratę apetytu oraz utratę masy ciała. Dokładna przyczyna IBD nie jest znana, ale przypuszcza się, że jest to genetyczne zaburzenie układu odpornościowego powodujące zwiększoną reakcję odpornościową na żywność, pasożyty lub bakterie.

IBD to frustrujące schorzenie dla lekarzy weterynarii, gdyż jego objawy mogą naśladować wiele innych schorzeń i zaburzeń układu pokarmowego, a definitywne rozpoznanie można postawić wyłącznie przeprowadzając biopsję jelita. Wielu właścicielom zwierząt nie odpowiada pomysł narażania kota na zabieg chirurgiczny, dlatego zamiast tego decydują się na nieinwazyjne badanie ultrasonograficzne brzucha. Mimo że za pomocą USG nie można postawić stuprocentowo pewnej diagnozy, można stwierdzić występowanie kilku oznak mogących wskazywać, że kot choruje na IBD, jak pogrubienie ścianek jelit. Leczenie IBD zwykle obejmuje odrobaczenie i podawanie antybiotyków w razie potrzeby. Kot może również potrzebować podawanych doustnie lub dożylnie leków steroidowych albo zmiany karmy na łagodniejszą karmę hipoalergiczną.

W przypadku IBD ważne jest ograniczenie stanu zapalnego. Przewlekły stan zapalny może z czasem narażać kota na rozwój chłoniaka układu pokarmowego, uznawanego na złośliwą (rakową) postać przemiany kociego IBD. Należy uważnie postępować zgodnie z wszystkimi zaleceniami lekarza weterynarii, jeśli u kota zdiagnozowano nieswoiste zapalenie jelit.

5. Alergie pokarmowe

Prawdziwe alergie pokarmowe występują u kotów stosunkowo rzadko i zwykle wiążą się z kombinacją objawów pokarmowych (wymioty, biegunka lub gazy) i objawów skórnych (swędząca skóra, czerwone płaty i utrata sierści). Alergie pokarmowe wpływają na układ odpornościowy w jelitach i skórze. Najczęściej występujące u zwierząt towarzyszących alergie pokarmowe dotyczą wołowiny, nabiału i ryb, zgodnie z danymi centrum weterynarii Tufts Cummings Veterinary Medical Center.

Jeśli lekarz weterynarii podejrzewa alergię pokarmową u kota, przepisze trwającą 10-12 tygodni próbę żywnościową z użyciem hipoalergicznej karmy. W tym okresie kota można żywić WYŁĄCZNIE przepisaną karmą hipoalergiczną w celu wykluczenia składników, na jakie kot może mieć alergię. Jeśli w tym okresie kot zje cokolwiek innego, próbę należy zacząć od nowa. U pacjentów, którzy naprawdę cierpią na alergię, objawy pokarmowe powinny ustąpić w czasie dwóch tygodni, a objawy skórne w czasie od ośmiu do 10 tygodni. Lekarz weterynarii może również przepisać leki steroidowe, aby poprawić kondycję kota w krótkim okresie.

Nie wpadaj w panikę, jeśli u kota nagle pojawi się problem pokarmowy. Wiedząc, na jakie problemy z układem pokarmowym należy uważać i jakie objawy wymagają wizyty u lekarza weterynarii, możesz zapewnić kotu i jego żołądkowi pełnię szczęścia.

Dr Sarah Wooten

Dr. Sarah Wooten ukończyła uczelnię kształcącą lekarzy weterynarii UC Davis School of Veterinary Medicine w roku 2002. Jako członek Amerykańskiego Stowrzyszenia Weterynarzy - Dziennikarzy (American Society of Veterinary Journalists), dr Wooten dzieli swoją karierę między prowadzenie praktyki zajmującej się małymi zwierzętami w Greeley w stanie Kolorado, prowadzenie wykładów i szkoleń na pokrewne tematy, w tym dotyczące przywództwa i komunikacji z klientami, oraz pisanie. Lubi jeździć na kemping z rodziną, jeździć na nartach, nurkować i uczestniczyć w triatlonach.