Kiedy można pozwolić szczenięciu wyjść na zewnątrz

Wypuszczenie szczenięcia na zewnątrz po raz pierwszy może być nieco przerażające dla was obojga. Wydaje się, że połączenie bezradności szczenięcia, jego ciekawości i skłonności do psot, z małą i delikatną budową ciała to przepis na katastrofę. Jednak poczucie komfortu w różnych środowiskach, również na zewnątrz odgrywa ważną rolę w rozwoju szczenięcia. Dzięki naszym wskazówkom odkryj kiedy najlepiej zabrać szczenię na zewnątrz i pokazać je światu.

Wyjście do ogródka

Kiedy Twoje szczenię może wyjść do ogródka? Jak podaje PDSA, jeśli ogród jest bezpiecznie ogrodzony i nie mają do niego dostępu nieszczepione psy, możesz pozwolić szczenięciu na jego eksplorację od razu. Zabieraj je na zewnątrz co 1-2 godziny, zaraz po przebudzeniu, po napiciu się wody i po każdym posiłku, ponieważ istnieje większe prawdopodobieństwo, że załatwi wtedy swoje potrzeby i będziesz mógł je nagrodzić za dobre zachowanie. Na początku przebywanie na zewnątrz powinno być krótkie, a szczenię powinno być dokładnie pilnowane. Jest to też dobry moment na przyzwyczajenie szczeniaka do obroży i smyczy, aby przygotować go do spacerów i przebywania w miejscach publicznych.

Szczenięta są bardzo wrażliwe na ekstremalne temperatury. Jeśli na zewnątrz jest bardzo zimno, skróć czas spędzany na dworze i skoncentruj się tylko na potrzebach fizjologicznych, pomijając odkrywanie przyrody. Pamiętaj też, że szczenięta marzną szybciej, gdy są mokre, więc pamiętaj by je delikatnie osuszyć, jeśli przebywały na deszczu. Słuchaj swojego szczenięcia - jeśli nie chce wyjść na zewnątrz, nie zmuszaj go, bo to sprawi, że będzie wobec Ciebie nieufne lub zacznie się Ciebie bać.

Podobnie jak w przypadku niskiej temperatury, szczenięta są nad wyraz podatne na choroby związane z wysoką temperaturą. Jeśli na zewnątrz jest upał, szczenię nie powinno przebywać długo na dworze i nie powinno się go zostawiać bez nadzoru, chyba że ma ono dostęp do cienia i dużej ilości wody.

Socjalizacja szczenięcia

To, kiedy szczenię może być bezpiecznie socjalizowane zależy od otrzymanych przez niego szczepień oraz ryzyka choroby w danym środowisku. Lekarz weterynarii powie Ci, jaki protokół szczepień obowiązuje w przypadku marki szczepionek, których używa. Okres socjalizacji trwa tylko do 14 tygodnia życia, dlatego też ważne jest, żeby omówić z lekarzem weterynarii to, co jest najlepsze dla Twojego szczeniaka.

Wczesna socjalizacja pomaga szczeniętom poznać świat, w którym będą żyły. Oznacza to stopniowe zapoznawanie ich z rodziną, przyjaciółmi, nieznajomymi, innymi psami i innymi zwierzętami oraz radość i ekscytację związane z poznawaniem świata. Szkoła dla szczeniąt to doskonały początek, żeby szczenię było dobrze zsocjalizowane. 

Jeśli obawiasz się kontaktu szczenięcia z niezaszczepionymi psami i narażenia go na przebywanie w ryzykownym środowisku zanim otrzyma ono komplet szczepień, możesz umawiać się na zabawę z zaszczepionymi psami w miejscach o niskim ryzyku środowiskowym, jak np. ogródek przyjaciela, lub po prostu nosić je na rękach poza swoją posesją.Nie próbuj od razu odhaczyć wszystkich spotkań. Przyzwyczajanie się do nowych doświadczeń powinno być czymś pozytywnym. Zmuszanie do tego szczenięcia, gdy nie jest ono szczęśliwe i zrelaksowane, przynosi efekt odwrotny do zamierzonego i w dłuższej perspektywie wywołuje strach i lęk. Zapytaj lekarza weterynarii, instruktora szkolenia szczeniąt lub wykwalifikowanego behawiorystę, jaki jest najlepszy sposób na bezpieczną socjalizację szczenięcia.

Istnieje ryzyko, że podczas kilku pierwszych wycieczek na zewnątrz szczenię może być przebodźcowane lub nadmiernie podekscytowane. Jeśli tak będzie, po prostu zrób przerwę lub wróć do domu i pozwól mu odpocząć i się uspokoić. Nadpobudliwe zachowanie szczenięcia nie powinno jednak pod żadnym pozorem zniechęcić Cię do regularnego wychodzenia z nim na zewnątrz. W okresie dorastania i wzrostu szczenię przyzwyczaja się do stymulujących i rozpraszających bodźców, a socjalizacja starszych psów, które nie zostały zsocjalizowane w okresie sprzyjającym socjalizacji i poznawaniu świata, jest o wiele trudniejsza. Przebodźcowanie u młodych szczeniąt w okresie socjalizacji jest o wiele mniej poważne niż przebodźcowanie u starszego psa, który nie został odpowiednio zsocjalizowany.

Spędzanie ze szczenięciem czasu na zewnątrz to też doskonała okazja do zacieśnienia więzi. Świadomość, że się nim opiekujesz i je chronisz, kiedy ono poznaje nowy świat pomoże wytworzyć między wami silną więź. Zachęci to szczenię do sygnalizowania Tobie i reszcie rodziny, że chce wyjść na zewnątrz, żeby załatwić swoje potrzeby lub żeby pójść na spacer. Dodatkowo, jako że szczenięta wciąż się uczą, jest to idealna okazja, by nauczyć je tego, co im wolno, a czego im nie wolno.

Wychodzenie na zewnątrz i poznawanie świata odgrywa kluczową rolę w wychowaniu grzecznego, spokojnego psa. Jeśli będziesz przestrzegał tych zasad, Twoje szczenię powinno być zdrowe i bezpieczne, ucząc się, jak szczęśliwie żyć w wielkim świecie.

Informacja o autorce

Jean Marie Bauhaus

Jean Marie Bauhaus to opiekunka zwierząt, blogerka pisząca o zwierzętach i pisarka mieszkająca w Tusla, w Oklahomie, gdzie pracuje pod czujnym okiem futrzastej gromadki.

 

Recenzji dokonały dr Emma Milne BVSc FRCVS i dr Aileen Pypers, BSc, BVSc, PGDip